Bjelasica.

Bjelasica je jedna od dostupnijih planina u Crnoj Gori, zbog čega je ne treba zaobilaziti. Sa svojim zatalasanim pašnjacima i gustim šumama, ona u potpunosti odudara od crnogorskog kraškog stereotipa jednog Lovćena, Žijova i Maganika.

Za blaže reljefne forme zaslužno je vulkansko poreklo planine.

Iako je deo planine zbog pogodnosti terena iskorišćen za ski-centar (u ekspanziji), a jedan od vrhova zaposednut radio-difuznim predajnikom, značajni delovi Bjelasice kriju nestvarne predele.

Zbog svog centralnog položaja, horizont planinskih vrhova oko Bjelasice je izuzetno bogat. Po jasnom jesenjem ili zimskom danu sa Bjelasice se može dešifrovati ceo venac Prokletija na istoku, dok se na zapadu do detalja mogu proučavati Maganik, Sinjajevina, Durmitor. U prvom planu, gotovo nadohvat ruke, dominiraju susedni Komovi.

Na Bjelasici se nalazi čak šest ledničkih jezera. Zbog svog pitomog karaktera i mogućnosti izlaska običnim motornim vozilom na kote iznad 2000m, atrakcije su na dohvat ruke, bez dugih i jakih uspona: Bjelasica je savršena destinacija za porodičan planinarski izlet sa decom svih uzrasta.

Sledi opis upravo jedne takve, lako-pristupne i kratke planinarske ture koja zauzvrat nudi spektakularne prizore u blizini najvišeg vrha Bjelasice.

Za poludnevnu turu od Zekove glave (2117m) ka Crnoj glavi (2139m), sa pogledima na Pešića i Ursulovačko jezero, dovoljno je odvojiti svega 3 sata aktivnog hoda. Teren je sve vreme bezbedan i izrazito pregledan. Ukupna visinska razlika je tek nešto više od 300m.

Lagana grebenska šetnja će tako dobro poslužiti kao epilog nekog zahtevnijeg višednevnog programa u okruženju. Sinjajevina, Komovi, Moračke planine: sve je to u dometu iz obližnjeg Kolašina.

Već tokom same vožnje putem preko grebena Troglave (2070m) dalje ka Zekovoj glavi (vrh na kome je postavljen repetitor), nižu se sjajni pogledi niz planinu, preko zlatnih pašnjaka i gustih šuma do neizbežnih Komova, stražara istočnog horizonta Crne Gore.

Kada se nakon nepunog sata vožnje od centra Kolašina stigne na polazni vrh, gotovo istog trena će se otvoriti pogled ka Pešića jezeru, ušuškanog u ledničkoj rupi pod planinskim grebenom.

Jezero se nalazi na nadmorskoj visini od 1820m i duboko je 8 metara. U blizini jezera se nalazi i tradicionalni, istoimeni Pešića katun.

Do jezera nismo silazili (ovaj put) – široka utabana staza prati planinski greben, pogled i objektiv je teško odvojiti od jezera, dok se ka nebu uspinju testerasti vrhovi Prokletija nanizani na horizontu poput perli na ogrlici.

Na Bjelasicu smo krenuli sa manjom grupom planinara, u društvu lokalnih vodiča Bobana i Darka. Nakon planinarenja u divljem ambijentu Sinjajevine i tehničkog uspona na Tali sledećeg dana, lagano planinarenje u grupi je bio pravi melem za dušu i telo. Bjelasica je izrazito fotogenična, pogotovo u svom jesenjem ruhu. Teško da mogu da zamislim bolju kulisu za spektar jesenjih boja u oktobru.

Prelaskom prvog, ravnog dela staze stiže se do podnožja Crne glave, vrha koji svoje ime duguje činjenici da je dobrim delom prekriven borom krivuljem. Na suprotnoj strani padine otvara se pogled ka Usurlovačkom jezeru.

Sa i oko najvišeg vrha Bjelasice, Crne glave se pruža zaista raskošan pogled unazad ka Pešića jezeru i grebenskoj stazi koju smo upravo prošli. Prizor za pamćenje!

I dok u krečnjačkim predelima voda propada i nestaje kroz porozne kraške slojeve tla, na Bjelasici vode ostaju na površini. Bogata mreža potoka i rečica hrani slivove Lima na istočnom i Tare na zapadnom obodu ove planine.

Iza Usurlovačkog jezera, tu su još Šiško i Biogradsko jezero na raštrkanom prostoru Bjelasice i Biogradske gore.

Kolašin – mesto sa tradicijom – je poslužio kao odlična baza za jesenje otkrivanje planina u ovom delu Crne Gore. Za tri dana sam obišao tri planine: Sinjajevinu, Tali i Lukanje Čelo (Moračke planine) i konačno Bjelasicu.

Od Kolašina do podnožja ski centra vodi asfaltni put u dužini od 9 km. Dalje do eko-katuna Vranjak i Zekove glave nastavlja solidan makadamski put. Do vidikovca nad Pešića jezerom navraća primetan broj motorizovanoh turista, od kojih mali procenat produžava dalje ovde opisanom pešačkom turom.

Bjelasicu je moguće obići na jedan veoma originalan način: na konjima u pratnji vodiča. Raspitati se na eko-katunu Vranjak (ili kontaktirati @bjelasica_mountain na Instagramu).